"MIŁOSNE ROZTERKI" 

Rozdział 2. 

   Słysząc głośny dźwięk domofonu upuszczam małą torebkę, z której wylatuje cała zawartość. Klnę pod nosem i w pośpiechu zbiegam ze schodów by otworzyć drzwi. Gdy je otwieram zamieram na chwilę wpatrzona w swoich przyjaciół. Oboje stoją schludnie ubrani, zasłaniając twarze bukietami róż. Nawet teraz widzę różnice pomiędzy nimi. Alex trzyma w ręku róże białe, a Tom czerwone. W tym samym momencie odsuwają kwiaty od siebie i wyciągają je w moją stronę. Ich widok tak mnie rozbawił, że nie mogę powstrzymać śmiechu. 

- Szczęśliwych walentynek! - Krzyczy Alex po czym podchodzi i mocno mnie obejmuje. Po chwili Tom robi to samo. Nagle słyszę zamykające się drzwi pokoju. Wiem doskonale, że to Jessica, moja młodsza o rok, szesnastoletnia siostra. Od kilku lat jest zakochana w Tomie i za każdym razem jak on przekracza próg naszego domu, nie można się od niej opędzić. 

- Cześć chłopaki, fajnie wyglądacie! - mówi Jessi. Kiedy mija mnie by przybić piątkę z Tomem, czuję silny zapach perfum i patrzę na nią z niedowierzaniem. Gdy przypominam sobie o torebce  zostawiam ich na chwilę samych. Zbierając wysypane rzeczy z podłogi, słyszę głośny śmiech siostry. 

- taaak...Korzystaj, masz swoje pięć minut... - mówię cicho sama do siebie. Gdy jestem z powrotem na dole, obrzucam Jessicę zimnym spojrzeniem i popycham przyjaciół do wyjścia. 

- Tylko nie narozrabiaj za bardzo siostrzyczko! Taka szkoda, że nigdzie nie wychodzisz...- mówię i zaraz zamykam frontowe drzwi. Jestem pewna, że właśnie wygłasza na mój temat najgorsze słowa.

Gdy wsiadamy do auta Alexa, Tom zadaje mi dziwne pytanie:

- Czemu właściwie tak bardzo jej nie lubisz? 

- Przecież wiesz... Nie będę ci powtarzać. - odpowiadam odwracając wzrok w stronę szyby. Atmosfera robi się mało przyjemna. Gdy ruszamy zaczynam rozmyślać o pytaniu przyjaciela. Jessica jest moją przyszywaną siostrą. Wprowadziła się do mojego domu ze swoim ojcem Johnem ponad 5 lat temu, gdy związek mojej mamy i jego nabrał powagi. Wtedy już mama była pogodzona ze stratą męża, który zginął pod kołami samochodu w śnieżny wieczór. Podczas informowania mnie o nowych lokatorach powiedziała: " Dzięki Johnowi wyszłam na prostą, on na nowo nauczył mnie kochać." Wtedy zrozumiałam, że to dla niej wiele znaczy i nie buntowałam się przeciwko jej decyzji. Poza tym bardzo polubiłam partnera mamy i z czasem zaczęłam nazywać go "tatą", i tak zostało do dziś. Jednak Jessica zawsze była ważniejsza. To jej poświęcano mnóstwo czasu. I za to tak strasznie jej nienawidzę. Zabrała mi nie tylko mamę, ale też ojca (Johna), którego wtedy potrzebowałam. 

- Dobra, rozchmurzcie się. Są walentynki, idziemy do kina. Bawmy się!- mówi nagle Alex i włącza głośno radio, po czym zaczyna śpiewać znaną piosenkę. Jego humor od razu udziela się również mnie i odganiam przykre wspomnienia. Zanim Tom przyłącza się do śpiewania, szepcze mi do ucha " przepraszam". Uśmiecham się i łapię go za rękę, przekazując mu tym samym wiadomość, że nic się nie stało. Czuję nagły przypływ sympatii do niego, bo kolejny raz pokazuje,że się mną przejmuje i doskonale rozumie co mnie boli. 

 Gdy jesteśmy już w kinie siadam pomiędzy chłopakami. W trakcie reklam śmiejemy się głośno, ale potem próbuje ich uspokoić. Chwytam ich obu za ręce i zdaję sobie sprawę z tego, jaką jestem szczęściarą, że ich mam.

 Reszta wieczoru mija fantastycznie. Po kinie zahaczamy o modny klub i dajemy się porwać szalonym tańcom. Około godziny 1:00 w nocy postanawiamy wrócić do domu. Z powodu nietrzeźwości Alexa, to Tom musi poprowadzić auto i odwieźć nas. Gdy podjeżdżamy pod moje podwórko, Tom wysiada razem ze mną i chwyta mnie delikatnie za ramię. 

- Emily... dobrze wiem co przeżywasz. Po prostu uważam, że nie powinnaś się tak wszystkim stresować.- kiedy to mówi pochyla się nade mną  nieznacznie. 

- Już w porządku. Przecież mnie znasz, długo nie potrafię się smucić. - uśmiecham się szeroko do niego i przytulam z całej siły. W tej chwili myślę sobie, że nie ma rzeczy, z którą bym sobie nie poradziła, jednak ta sprawa to wyjątek. 

- Do zobaczenia jutro! Muszę odwieźć tego pijaka do domu :) - żegna się Tom i znika w ciemności nocy.  

Ps. Pozostaw po sobie opinię! :P